C. Julius Caesar's commentaries on the Gallic warCrocker and Brewster, 1857 - 373 páginas |
Términos y frases comunes
Ædui antè āre āri Ariovistus Arverni atque ātum ātus sum Aulerci āvi bello bellum Cæsar Cæsarem Carnutes castris causâ celeriter Celtic Gaul chap circiter civitates conj consilio copias copiis ctum cujus ejus eorum equitatu erant erat ĕre esset etiam exercitum facere factum ferè finibus flumen Gallia Belgica Galliæ habere hæc Helvetii hostes hostibus hostium illi Indutiomarus inter ipse ipsi itum jubet legatos legiones legionibus locis loco locum longiùs magno milites militum millia minùs neque Nervii nihil nostris numero obsides omnes omni omnia omnibus omnium one's onis oppido oppidum ōrum partem passuum populi Romani posse possent præ prælio prælium propter quâ quæ quàm quas quibus quid quò quòd quorum quos quum rebus reliquis Rhenum Roman Romani Senones Sequani sese sibi suâ Suevi sunt suos tamen Treviri utì Vercingetorix
Pasajes populares
Página 102 - In primis hoc volunt persuadere, non interire animas, sed ab aliis post mortem transire ad alios, atque hoc maxime ad virtutem excitari putant, metu mortis neglecto. Multa praeterea de sideribus atque eorum motu, de mundi ac terrarum magnitudine, de rerum natura, de deorum immortalium vi ac potestate, disputant et juventuti tradunt.
Página 102 - Natio est omnis Gallorum admodum dedita religionibus, atque ob eam causam qui sunt affecti gravioribus morbis, quique in proeliis periculisque versantur, aut pro victimis homines immolant, aut se immolaturos vovent, administrisque ad ea sacrificia Druidibus utuntur...
Página 101 - ... si qui aut privatus aut publicus eorum decreto non stetit, sacrificiis interdicunt. Hrec poena apud eos est gravissima. Quibus ita est interdictum, ii numero impioruin ac sceleratorum habentur : iis omnes decedunt, aditum eorum sermonemque defugiunt, ne quid ex contagione incommodi accipiant : neque iis petentibus jus redditur, neque honos ullus communicatur.
Página 77 - Uxores habent deni duodenique inter se communes, et maxime fratres cum fratribus parentesque cum liberis ; sed, si qui sunt ex his nati, eorum habentur liberi, quo primum virgo quaeque deducta est.
Página 105 - In pace nullus est communis magistratus, sed principes regionum atque pagorum inter suos ius dicunt controversiasque minuunt. Latrocinia nullam habent infamiam, quae extra fines cuiusque civitatis fiunt, atque ea iuventutis exercendae ac desidiae minuendae causa fieri praedicant. Atque ubi quis ex principibus in concilio dixit se ducem fore, qui sequi velint, profiteantur...
Página 103 - Ob eam causam spatia omnis temporis non numero dierum sed noctium finiunt ; dies natales et mensium et annorum initia sic observant, ut noctem dies subsequatur.
Página 101 - Illi rebus divinis intersunt, sacrificia publica ac privata procurant, religiones interpretantur. Ad hos magnus adoso lescentium numerus disciplinae causa concurrit, magnoque hi sunt apud eos honore. Nam fere de omnibus controversiis publicis privatisque constituunt...
Página 101 - Disciplina in Britannia reperta atque inde in Galliam translata esse existimatur, et nunc, qui diligentius eam rem cognoscere volunt, plerumque illo discendi causa proficiscuntur.
Página 104 - Ejus rei multas afferunt causas : ne assidua consuetudine capti studium belli gerendi agricultura commutent ; ne latos fines parare studeant, potentioresque humiliores possessionibus expellant ; ne accuratius ad frigora atque aestus vitandos aedificent ; ne qua oriatur pecuniae cupiditas, qua ex re factiones dissensionesque nascuntur ; ut animi aequitate plebem contineant, cum suas quisque opes cum potentissimis aequari videat.
Página 104 - Agriculturae non student ; majorque pars eorum victus in lacte, caseo, carne consistit ; neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios ; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.