Deutsche Verfassungsgeschichte: Bd. Die deutsche Verfassung in der ältesten Zeit

Portada
E. Homann, 1865
 

Páginas seleccionadas

Otras ediciones - Ver todas

Términos y frases comunes

Pasajes populares

Página 333 - Eliguntur in iisdem conciliis et principes, qui jura per pagos vicosque reddunt. Centeni singulis ex plebe comites, consilium simul et auctoritas, adsunt.
Página 155 - In universum aestimanti, plus penes peditem roboris: eoque mixti proeliantur, apta et congruente ad equestrem pugnam velocitate peditum, quos ex omni juventute delectos ante aciem locant. Definitur et numerus: centeni ex singulis pagis sunt: idque ipsum inter suos vocantur; et quod primo numerus fuit, jam nomen et honor est.
Página 350 - Nec solum in sua gente cuique, sed apud finitimas quoque civitates id nomen, ea gloria est, si numero ac virtute comitatus emineat : expetuntur enim legationibus et muneribus ornantur et ipsa plerumque fama bella profligant.
Página 25 - Germani vocati sint: ita nationis nomen, non gentis evaluisse paulatim, ut omnes primum a victore ob metum, mox etiam a se ipsis invento nomine Germani vocarentur.
Página 223 - Nee ulli auspicio major fides non solum apud plebem, sed apud proceres, apud sacerdotes ; se enim ministros deorum, illos conscios putant.
Página 234 - Mos est civitatibus ultro ac viritim conferre principibus vel armentorum vel frugum, quod pro honore acceptum, etiam necessitatibus subvenit.
Página 324 - Dafür ist nicht anzuführen Cassiodor Var. I, 38: Gothis aetatem legitimam virtus facit, et qui valet hostem confodere, ab omni se jam debet tuitione (so Glöden, Das RR im Ostg. Reiche S. 96, statt 'vitio
Página 178 - ... delegavit. Qui eam sorte dividentes, cum multi ex eis in bello cecidissent, et pro raritate eorum tota ab eis occupari non potuit, partem illius, et eam quam maxime quae respicit orientem colonis tradebant, singuli pro sorte sua, sub tributo exercendam. Cetera vero loca ipsi possiderunt.
Página 59 - De terra vero nulla in muliere hereditas est, sed ad virilem sexum qui fratres fuerint tota terra perteneat.
Página 105 - Ansiedelung und Anlage der Dörfer die Rede. Auch zu des Tacitus Zeit und lange nachher musste eine solche häufig vorkommen, sei es dass ein neues Gebiet erobert und in Anbau genommen l, oder ein bis dahin ödes Land Bewohner erhielt, die den Wald lichteten und das Feld urbar machten.

Información bibliográfica