de muliere quadam natione Paria, Miltiadem consilii inopem apud Parum alloquuta, postquam dixisset, nomen ei esse Τιμοῦν, addit, εἶναι δὲ ὑποζάκορον τῶν χθονίων θεῶν, quod Valla reddidit, qua esset indigenarum Deorum administra: verterim ego potius, Inferarum Dearum adituam; nam xóvios apud veteres idem sæpe notat quod inox¤óvios, vel καταχθόνιος, ut Herod. L. 7. c. CLIII. ἱεροφάνται τῶν χθονίων θεών. Theocr. Idyll. B. v. 12. τα xovía o Exáτa, infera Hecata: Apollon. L. 3. Xtórios xuves, quod Horat. Sat. 1. 8. infernæ canes: Hesiod Εργ. 461. εὔχεσθαι Διὶ χθονίῳ : vide ibi cl. Græv." Bos's Observat. Misc. p. 57.

NOSTER Cycl. 264. ἱερὰ κύματα. Hesych. Eustath. ad I. K. p. 789. 11-702. 43. aliique grammatici exponunt iepòv, péya, quam interpretationem huic loco plerumque donant VV. D.: in hoc quidem sensu Homeri iepòs ixtùs (Il. 11. 407.) intelligunt Hesych. Suid. Etym. M. et omnes fere veteres

K

glossographi: dubito [rightly, I think] an recte conferatur Virgilianum, Auri sacra fames." The following important quotation from Bos's Observationes Miscell. p. 99. where the word is opposed to μικρός, settles the point at once: "Artemidor. L. 2. c. xx. ὄρνιθες ἱεροὶ, πλουσίοις μᾶλλον ἢ πένησι σύμφοροι· οἱ δὲ μικροὶ καὶ παχεῖς, τοῖς πένησιν εἰσὶ συμφορώτατοι: Rigalt. hic pro ὄρνιθες ἱεροὶ legit ὄρνιθες ἀέριοι μεγάλοι, sed nihil meo judicio est mutandum, nec pro ἱεροὶ ponendum ἀέριοι, nec addendum μεγάλοι, nam ἱεροὶ idem notat quod μεγάλοι-Aristoph. Lysistr. 884. ἔχουσα ἱερὰν κυνῆν, grandem habens galeam: sie epilepsia ἱερὰ νόσος dicitur ob morbi magnitudinem, qui morbus alio nomine etiam μεγάλη νοῦσος et Ηρακλεία a Græcis appellari solet: Aretæus c. IV. L. 1. de Caus. et Sig. Diu. Morbi, δοκέει γὰρ τοῖσι ἐς τὴν σελήνην ἀλιτροῖσι ἀφικνεῖσθαι ἡ νοῦσος· τοὔνεκεν ἱερὴν κικλήσκουσι τὴν πάθην· ἀτὰρ καὶ δι ̓ ἄλλας προφασίας, ἢ μέγεθος τοῦ κακοῦ· ἱερὸν γὰρ τὸ μέγα: notavit pariter Casaubon. ad Strabon. p. 115. ispov pro magno sumi, ut ἱερὸν ὀστοῦν, &c.”

CRITICAL AND EXPLANATORY

Notes,

ON THE

PROMETHEUS DESMOTES

OF

ÆSCHYLUS;

WITH STRICTURES ON THE GLOSSARY AND THE NOTES

ΤΟ

MR. BLOMFIELD'S EDITION.

CRITICAL AND EXPLANATORY

Rotes,

&c.

ν. 32. οὐ κάμπτων γόνυ.

"GENU flectens, requiescens, metaphora ab iis sumpta, qui considentes genua flectunt.” Gloss. p. 93. Philostratus says in his Life of Apollonius Tyan. p. 54. Ed. of Olearius, Κάμηλοι δὲ ἐνίους ἦγον, αἷς χρῶνται Ἰνδοὶ ἐς τὰ δρομικά· πορεύονται δὲ χίλια στάδια τῆς ἡμέρας, γόνυ οὐδαμῶς κάμψασαι. Olearius here presents us with this note: "Quod faciendum iis, ubi procumbere atque quiescere voluerint ; ut adeo nil aliud sibi velit quam spatium istud sine requie uno cursu eos conficere: observandum autem in genere phrasin γόνυ κάμψαι pro requiescere usurpari: sic Esch. Prom. V. conjungit ista, v. 32. ipfoστάδην ἄϋπνος, οὐ κάμπτων γόνυ : adde ibid. ν. 395. sic et Apoll. Rhod. utitur Argon. 1. v. 1174. Philostr. Vitis Soph. 1. 1. in Herode ένταυθα γόνυ κάμψωμεν, alterque Philostr. in Imagin. 1. II. in