Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Horrendi tam sæva premit vicinia montis, Attonitumque urget latus, exuritque ferentem.

5

10

Nam fama est olim, mediâ dum rura silebant
Nocte, Deo victa, et molli perfusa quiete,
Infremuisse æquor ponti, auditamque per omnes
Latè tellurem surdùm immugire cavernas:
Quo sonitu nemora alta tremunt: tremit excita tuto
Parthenopea sinu, flammantisque ora Vesevi.
At subitò se aperire solum, vastosque recessus
Pandere sub pedibus, nigrâque voragine fauces;
Tum piceas cinerum glomerare sub æthere nubes
Vorticibus rapidis, ardentique imbre procellam. 16
Præcipites fugere feræ, perque avia longè
Sylvarum fugit pastor, juga per deserta,

Ah, miser! increpitans sæpè altâ voce per umbram
Nequicquam natos, creditque audire sequentes. 20
Atque ille excelso rupis de vertice solus
Respectans notasque domos, et dulcia regna,
Nil usquàm videt infelix præter mare tristi
Lumine percussum, et pallentes sulphure campos

V. 5. "Vicinia Persidis urget," Georg. iv. 290. "Pampineas invidit collibus umbras," Virg. Ec. vii. 58.

V. 9. "Immania ponti æquora," Lucret. vi. 624.

V. 10. " Curvisque immugiit Ætna cavernis." Æn. iii. 674. V. 11. "Tum sonitu Prochyta alta tremit."

Virg. Æn. ix. 715. Luke. V. 15. "Piceâ crassam caligine nubem," Virg. Georg. ii. 309. "Vorago, pestiferas aperit fauces," Æn. vii. 569.

V. 17.

V. 24.

Terra tremit: fugere feræ," Virg. Georg. i. 330.

"tum longo limite sulcus

Dat lucem, et latè circùm loca sulphure fumant."
Virg. Æn. ii. 698.

Fumumque, flammasque, rotataque turbine saxa.
Quin ubi detonuit fragor, et lux reddita cœlo;
Mæstos confluere agricolas, passuque videres
Tandem iterum timido deserta requirere tecta :
Sperantes, si forte oculis, si forte darentur
Uxorum cineres, miserorumve ossa parentum 30
(Tenuia, sed tanti saltem solatia luctûs)
Una colligere et justâ componere in urnâ.
Uxorum nusquam cineres, nusquam ossa parentum

And, "Sulphurei cum per juga consita Gauri," Ausonii Mosell. p. 387, ed. Tollii. "Anhelantem coelesti sulfure campum," v. Stat. Theb. xi. 17.

V. 25. In the modern Latin poetry, this license of lengthening the " que "before the mute and liquid, even with the power of the cæsura, ought to be avoided, as it is supported by so few examples. See Virg. Æn. vii. 186. Georg. i. 164. And see also Æn. iii. 91. Ov. Met. v. 484, and Class. Journal, No. xxi. p. 174, xxii. 364.

V. 26. This is not a common expression in Latin poetry. Val. Flaccus has, "Dum detonet ira: " iv. 294. See also Quintilian (Gesn. xii. ix. 4): "Cum illa dicendi vitiosa jactatio inter plausores sero detonuit." Petron. Sat. c. xvii.

p. 37. Sid. Apollin. c. xiv. 24.

And

V. 31. See Virg. Georg. i. 397: "Tenuia nec lanæ," &c.— ii. 121 "Depectant tenuia Seres." Lucret. iv. 747. Terent. Maur. ver. 474.

V. 31.

"Solatia luctûs

Exigua ingentis misero sed debita patri."

Æn. xi. 62.

V. 32. I should conceive the proper phrase to be "Colligere in unum," and not und. Virg. Ecl. vii. 2: "Compulerantque greges Corydon et Thyrsis in unum. Cicero de Inventione, i. 56: "Colligere et conferre in unum." Again, "Militibus in unum conductis." And Philip. ix.: "Si omnes juris consulti in unum conferantur.' Ovidii Met. iii. 715. See the note on Ovid. Metam. xiii. 910.

[blocks in formation]

Nor wife, nor children more shall he behold,
Nor friends, nor sacred home."

Thomson. Winter, 315.

41

(Spem miseram!) assuetosve Lares, aut rura vide-
Quippe ubi planities campi diffusa jacebat; [bunt.
Mons novus: ille supercilium, frontemque favillâ
Incanum ostentans, ambustis cautibus, æquor
Subjectum, stragemque suam, mæsta arva, minaci
Despicit imperio, soloque in littore regnat.
Hinc infame loci nomen, multosque per annos
Immemor antiquæ laudis, nescire labores
Vomeris, et nullo tellus revirescere cultu.
Non avium colles, non carmine matutino
Pastorum resonare; adeò undique dirus habebat
Informes latè horror agros saltusque vacantes. 45
Sæpius et longè detorquens navita proram
Monstrabat digito littus, sævæque revolvens
Funera narrabat noctis, veteremque ruinam.
Montis adhuc facies manet hirta atque aspera

saxis:

49

Sed furor extinctus jamdudum, et flamma quievit,
Quæ nascenti aderat; seu fortè bituminis atri
Defluxere olìm rivi, atque effœta lacuna
Pabula sufficere ardori, viresque recusat;
Sive in visceribus meditans incendia jam nunc
(Horrendùm) arcanis glomerat genti esse futuræ
Exitio, sparsos tacitusque recolligit ignes.

56

V. 41. "Res antiquæ laudis," Virg. Georg. ii. 174.
V. 43. "Matutini cantus," Æn. viii. 456. Par. Lost, v. 7.
V. 45. "Longe saltus, lateque vacantes."

Virg. Georg. iii. 476. Luke. V. 47. "Indice monstraret digito," Hor. Sat. ii. viii. 26. And Pers. i. 28.

V. 56. "Sparsosque recolligit ignes," Lucan. i. 157. "Dum tacitas vires, et flammam colligit ignis," Sil. Ital. iv. 307;

Raro per clivos haud secius ordine vidi Canescentem oleam: longum post tempus amicti Vite virent tumuli; patriamque revisere gaudens Bacchus in assuetis tenerum caput exerit arvis 60 Vix tandem, infidoque audet se credere cœlo.

A FAREWELL TO FLORENCE.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 157.]

** Он Fæsulæ amœna

5

Frigoribus juga, nec nimiùm spirantibus auris!
Alma quibus Tusci Pallas decus Apennini
Esse dedit, glaucâque suâ canescere sylvâ!
Non ego vos posthàc Arni de valle videbo
Porticibus circum, et candenti cincta coronà
Villarum longè nitido consurgere dorso,
Antiquamve Edem, et veteres præferre Cupres-
Mirabor, tectisque super pendentia tecta.

[sus

and Virg. Georg. i. 427. The position of "que" is wrong. See note to Burm. Ovid. Metam. xiv. 30; but also consult Class. Journal. No. xxii. p. 22.

V. 58. "Foetum canentis olivæ," Ov. Met. vi. 81.

V. 60. "Jam modò coeruleo nitidum caput exsere ponto," Ov. Met. xiii. 838. And Fast. i. 458.

V. 61. "Pennis ausus se credere cœlo," Virg. Æn. vi. 15. V. 1. In Sil. Ital. Pun. viii. 478, the second syllable of this word is short: "Fæsula, et antiquus Romanis moenibus horror." Polybius also (lib. ii. cap. 9,) writes Paicoλa. In other authors, as Appian. Civ. Bell. ii. c. 2. Dion. xxxvii. it

IMITATION OF AN ITALIAN SONNET

OF SIGNIOR ABBATE BUONDELMONTE.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 158.]

SPESSO Amor sotto la forma
D'amistà ride, e s'asconde :
Poi si mischia, e si confonde
Con lo sdegno, e col rancor.
In Pietade ei si trasforma;
Par trastullo, e par dispetto;
Mà nel suo diverso aspetto
Sempr' egli, è l' istesso Amor.

LUSIT amicitiæ interdum velatus amictu,
Et benè compositâ veste fefellit Amor.

1

is written poovai, which appears to be the more ancient orthography. See Cluver. Ital. Antiq. vol. i. p. 509.

V. 5. "Non ego vos posthac, viridi projectus in antro,
Dumosâ pendere procul de rupe videbo."

Virg. Ecl. i. 76.
V. 7. "Conspicitur nitidis fundata pecunia villis," Hor. Ep.
i. xv. 46. "Superni villa candens Tusculi," Epod. i. 29.
"Candida qua geminas ostendunt culmina turres," Propert.
Eleg. iii. xvi. 3. "Nitidos lares," Martial. Ep. i. 71. 2.
V. 8. "Præferimus manibus vittas," Æn. vii. 237.
V. 9. "Talia despectant longo per cœrula tractu
Pendentes saxis instanti culmine, villæ.”

Ausonii Mosell. ver. 283.

And, "Culmina villarum pendentibus edita ripis." v. 20.
V. 1. "Intrat amicitiæ nomine, tectus Amor."

Ovid. Ar. Am. i. 720.

"Ut mihi prætextæ pudor exvelatus amictu."

Propert. iii. xxiii. 3.

V. 2. "At me compositâ pace fefellit amor," Propert. El.

ii. ii. 6. "Cum bene compositis," Manil. iv. 58.

« AnteriorContinuar »