νῦν παρίημι. Legitur nunc ἀναγκαιότερα. Nulli, qui, lectis quæ præcedunt, quæ sequuntur, hanc emendationem ponderaverit, non me probaturum esse spero.

QUOM. CONSCR. S. H. p. 40. [686. D. Salmur.] ̓Αλλ' οὐδὲ ὅπλα ἐκεῖνός γε ᾔδει, οὐδὲ μηχανήματα, οἷά ἐστιν, οὐδὲ τάξεων ἢ καταλοχισμῶν ὀνόματα· πάνυ γοῦν ἔμελεν αὐτῷ πλαγίαν μὲν τὴν ὀρθίαν φάλαγγα, ἐπὶ κέρως δὲ λέγειν τὸ ἐπὶ μετώπου ἄγειν. Mendosa hæc esse non dubitans, sic constituo : πάνυ γοῦν ἔμελεν αὐτῷ, [τάξεων ἢ καταλοχισμῶν ὀνόματα scil.] πλαγίαν μὲν τὴν ὀρθίαν φάλαγγα, ἐπὶ κέρως δὲ ΛΕΓΟΝΤΙ τὸ ἐπὶ μετώπου ἄγειν.

QUOM. CONSCR. S. H. p. 41. "Ηδη δ' ἐγώ τινος καὶ τὰ μέλλοντα συγγεγραφηκότος ἤκουσα, καὶ τὴν λῆψιν Οὐολογέσου, καὶ τὴν Οσρόου σφαγὴν, ὡς παραβληθήσεται τῷ λέοντι, καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸν πριπόθητον ἡμῖν θριάμβον. Οὕτω πάνυ μαντικῶς ἅμα ἔχων ἔσπευδεν ἤδη πρὸς τὸ τέλος τῆς γραφῆς. Repurgandum οὕτω πάνυ μαντικῶς ̓́ΑΡΑ ἔχων

κ. τ. λ.

QUOM. CONSCR. S. H. p. 43. [688. E. Salmur.] 'Avéyvwv γὰρ Δημητρίου Σαγαλασσέως παρθονικικά. ΟΥΧ ὡς ἐν γέλωτι ποιήσασθαι, καὶ ἐπισκώψαι τὰς ἱστορίας, οὕτω καλὰς οὖσας, ἀλλὰ τοῦ χρησίμου ἕνεκα. non οὐδ ̓ ὡς.

QUOM. CONSCR. S. Η. p. 50. [692. C. Salmur.] Μάλιστα δὲ, καὶ πρὸ τῶν πάντων, ἐλεύθερος ἔστω [ὁ ἱστοριοσυγγραφεὺς] τὴν γνώμην, καὶ μήτε φοβείσθω μηδένα, μηδὲ ἐλπιζέτω μηδέν. ἐπεὶ ὅμοιος ἔσται τοῖς φαύλοις δικασταῖς, πρὸς χάριν, ἢ πρὸς ἀπέχθειαν, ἢ ἐπὶ μισθῷ δικάζουσι. ἀλλὰ μὴ μελέτω αὐτῷ μήτε Φίλιππος ἐκκεκομμένος τὸν ὀφθαλμὸν ὑπὸ ̓Αστέρος τοῦ ̓Αμφιπολίτου, τοῦ τοξότου ἐν Ολύνθῳ, ἀλλὰ τοιοῦτος, οἷος ἦν, δειχθήσεται, μήτε ̓Αλέξανδρος ἀνιάσεται ἐπὶ τῇ Κλείτου σφαγῇ, ὠμῶς ἐν τῷ συμποσίῳ γενομένη, εἰ σαφῶς ἀναγράφοιτο. Lego μήτε (μελέτω scilt.) ΕΙ 'Αλέξανδρος ἀνιάσεται κ. τ. λ.

QUOM. CONSCR. S. Η. p. 51. [693. A. Salmur.] Ηγήσεται γὰρ (ὁ ἱστοριογράφος) ὅπερ δικαιότατον, ὑπ ̓ οὐδενὸς τῶν νοῦν ἐχόντων αὐτὸς ἕξειν τὴν αἰτίαν, ἢν τὰ δυστυχῶς ἢ ἀνοήτως γεγενημένα, ὡς ἐπράχθη διηγῆται. οὐ γὰρ ποιητὴς αὐτῶν, ἀλλὰ μηνυτὴς ἦν. ὥστε κἂν καταναυ μαχῶνται, τότε οὐκ ἐκεῖνος ὁ καταδύων ἐστὶ, κἂν φεύγωσιν, οὐκ ἐκεῖνος ὁ διώκων, ἐκτὸς εἰ μὴ, εὔξασθαι δέον, μή τι παρέλιπεν.μή τι hunc locum obscuriusculum reddere putat Gesnerus. Non obscuriusculum est μή τι, sed tenebris Cimmeriis involutum. Rescribendum ἐκτὸς εἰ μὴ, εὔξασθαι δέον, ΝΗ ΔΙΑ, παρέλιπεν.

QUOM. CONSCR. S. H. p. 60. [699. C. Salmur.] Καὶ ἐν αὐτῇ δὲ τῇ παρατάξει μὴ πρὸς ἓν μέρος ὁράτω, μήδ' ἐς ἕνα ἱππέα ἢ πεζόν·

εἰ μὴ Βρασίδας τις εἴη προπηδῶν, ἢ Δημοσθένης ἀνακόπτων τὴν ἐπίβασιν· εἰς τοὺς στρατηγοὺς ΜΗΝ τὰ πρῶτα· καὶ εἴ τι παρεκελεύσαντο, κἀκεῖνο ἀκουέτω, καὶ ὅπως, καὶ ᾗ τινι γνώμῃ καὶ ἐπινοίᾳ ἔταξαν.

QUOM. CONSCR. S. H. p. 62. [700. C. Salmur.] Διάστροφον δὲ, ἢ παράχρουν, (ἐν ἱστορίᾳ videlt.) ἢ ἑτερόσχημον, μηδέν. οὐ γὰρ ὥσπερ τοῖς ῥήτορσι γράφουσιν, ἀλλὰ τὰ μὲν λεχθησόμενά ἐστι, καὶ εἰρήσεται. πέπρακται γὰρ ἤδη. δεῖ δὲ τάξαι καὶ εἰπεῖν αὐτά. Emendandum άλλ' μὲν λεχθησόμενά ἐστι καὶ εἰρήσεται.

QUOM. CONSCR. S. H. p. 65. [704. A. Salmur.] Μάλιστα δὲ σωφρονητέον ἐν ταῖς τῶν ὀρῶν, ἢ τειχῶν, ἢ ποταμῶν ἑρμηνείαις, ὡς μὴ δύναμιν λόγων ἀπειροκάλως παρεπιδείκνυσθαι δοκοίης, καὶ τὸ σαυτοῦ δρᾶν, παρεὶς τὴν ἱστοριάν, ἀλλ ̓, ὀλίγον προσαψάμενος, τοῦ χρησίμου καὶ σαφούς ἕνεκα, μεταβήσῃ, ἐκφυγὼν τὸν ἰξὸν τὸν ἐν τῷ πράγματι, καὶ τὴν τοιαύτην άπασαν λιχνείαν, οἷον ὁρᾷς τι καὶ ̔Ομηρος ὡς μεγαλόφρων ποιεῖ. καίτοι ποιητὴς ὤν, παραθεῖ τὸν Τάνταλον, καὶ τὸν ̓Ιξίονα, καὶ Τιτυὸν, καὶ τοὺς ἄλλους. Scribe et distingue, έκφυγων τὸν ἐξὸν τὸν ἐν τῷ πράγματι, καὶ τὴν τοιαύτην ἅπασαν λιχνείαν. οἷον ὁρᾷς τι καὶ ̔Ομηρος ὡς ΜΕΓΑΛΟΦΡΟΝΩΣ ποιεῖ· καίτοι ποιητὴς ὤν παραθεῖ τὸν Τάνταλον καὶ τὸν Ιξίονα κ. τ. λ.

VERÆ HISTORIÆ lib. i. p. 96. [734. C. Salmur.] Kai μετ ̓ οὐ πολὺ καὶ τάφους πολλοὺς, καὶ στήλας ἐπ' αὐτῶν, πλησίον τε πηγὴν ὕδατος διαυγοῦς. ἔτι δὲ καὶ κυνὸς ὑλακὴν ἠκούομεν, καὶ καπνὸς ἐφαίνετο πόῤῥωθεν. καί τινα καὶ ἔπαυλιν εἰκάζομεν. σπουδῇ οὖν βαδίζοντες ἐφιστά μεθα πρεσβύτῃ καὶ νεανίσκῳ.—Legendum suspicor, καί τινα καὶ ἔπαυλιν ΕΚΑΣ ΙΔΟΜΕΝ.

VER. HIST. lib. i. p. 100. [739. A. Salmur.] Ημεῖς δὲ, τὴν ἔφοδον ὑποπτεύοντες, ἐξαυλισάμενοι, ἀνεμένομεν, λόχον τινὰ προτάξαντες ἀνδρῶν πέντε καὶ εἴκοσιν. εἴρητο δὲ αὐτοῖς ἐν τῇ ἐνέδρᾳ, ἐπειδὰν ἴδωσι πάρεληλυθότας τοὺς πολεμίους, ἐπανίστασθαι. Melius, εἴρητο δὲ ΤΟΙΣ ἐν τῇ ἐνέδρα

Αὐτοὶ δὲ

VER. HIST. lib. ii. p. 111. [752. E. Salmur.] σώματα μὲν οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ ̓ ἀναφεῖς καὶ ἄσαρκοί εἰσι, μορφὴν δὲ καὶ ἰδέαν μόνον ἐμφαίνουσι. καὶ, ἀσώματοι ὄντες, ὅμως οὖν ἑστᾶσι, καὶ κινοῦν ται, καὶ φρονοῦσι, καὶ φωνὴν ἀφιᾶσι. καὶ ὅλως ἔοικε γυμνή τις ἡ ψυχὴ αὐτῶν περιπολεῖν, τὴν τοῦ σώματος ὁμοιότητα περικειμένη. εἰ γοῦν μὴ ἅψαιτό τις, οὐκ ἂν ἐλέγξειε μὴ εἶναι σῶμα τὸ ὁρώμενον. εἰσὶ γὰς ὥσπερ σκιαὶ ὀρθαι, οὐ μέλαιναι.—εἰ γοῦν μὴ ἅψαιτό τις reddendum nisi enim tangere quis conetur,-sic ineptis Grævii commentis multam salutem dicamus. Magnus ille vir, dum Latinis scriptoribus operam ponit, ἵππος est ἐν πεδίῳ, in Græcis sape labitur.

VER. HIST. lib. ii. pag. 114. [756. C. Salmur.] Εἶδον δὲ καὶ

Σωκράτην, τὸν Σωφρονίσκου, ἀδολεσχοῦντα μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμήδους. περὶ δὲ αὐτὸν ἦσαν Υάκινθός τε ὁ Λακεδαιμόνιος, καὶ ὁ Θεσπιεὺς Νάρκισσος, καὶ Ὕλλας, καὶ ἄλλοι καλοί. καί μοι ἐδόκει ἐρᾷν τοῦ Υακίνθου. τὰ πολλὰ δ ̓ οὖν ἐκεῖνον διήλεγχεν. Ista τὰ πολλὰ δ ̓ οὖν ἐκεῖνον διήλεγχεν mterpretum nemo adhuc intellexit. Gesnerus, quasi ἐκεῖνον ΣΩΚΡΑΤΗΝ respiciat, non 'Υάκινθον, vertit Multa sane illum redarguebant. Sensus est Illum (Hyacinthum) unum omnium a Socrate plurinum redargutum fuisse. Socratem omnes, quibuscum loquebatur, ne pulchris quidem exceptis, refellere solitum fuisse, notissimum est. Quem igitur frequentissime refellebat, cum illo sæpissime versatum esse; quocum sæpissime erat, eum amavisse, credibile est.

COLLATIO

CODICIS HARLEIANI 5674

CUM ODYSSEA EDITIONIS ERNESTINA 1760.

PARS VII. (Vide No. XXV. p. 111.)

Λ. 549. ἔργα ἐτέτυκτο.

557. φθιμένοιο prime scriptum, sed ultima litera erasa et vo supra μ positum, ut nunc sit φθινόμενοι, vereor ne ab eadem manu. - 565. Ab hoc versu (inclusive, ut dicunt) ad 626. omnes pro spuriis delevit Aristarchus, ut liquet ex Scholiasta Pindari ad Olymp. i. 91. verbis cum nostro collatis. Sic enim Harl. νοθεύε ται μέχρι τοῦ ὡς εἰπών. οἱ μὲν [lege ὡς εἰπὼν, ὁ μὲν] αὖθις ἔδυ δόμον ἄΐδος εἴσω. καίτοι οὐκ ὄντες ἀγενεῖς περὶ τὴν Φράσιν :

577. γύπες.