C. Julii Caesaris Commentarii be bello gallicoWeidmannsche buchhandlung, 1853 - 318 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
C. Iulii Caesaris commentarii de bello Gallico et civili, Volumen2 Gaius Iulius Caesar Sin vista previa disponible - 1812 |
Términos y frases comunes
Ablat Alesia Ambiorix anderen Begriff beiden belli bello Bellovaci bellum besonders Bibracte braucht Caes Caesar Caesarem Caesaris Carnutes castra castris causa celeriter chen circiter civitates copiis daher durch eben einzelnen eius eorum equitatu equites equitum erant ersten erwähnt esset exercitum facere Feinde fines flumen folgenden Galliae Gallien Gallorum ganzen gebraucht Gefahr Germanen Germani gewöhnlich Grund Häduer Haeduis Haeduorum hätte hatten Helvetii hostes hostibus hostium iubet Jahre können konnte Krieg Labienus Lager legatos legio legiones legionibus lich liegt milibus milites militum mittit musste nach naves neque Nervii nicht nostris oben obsides omnibus oppido oppidum parte Pompeius populi Romani posse possent praesidio proelio Provinz quos rebus Rhenum Rhodanus Römer Sache scheint schon Seite Sequani sese sich sine Stadt steht Stellen Stellung Suevos suos tamen Theil Treveri Truppen Ueber unten Verbindung Vercingetorix Vergl Völker vorher waren wieder wohl wollte Worte wurde zeigt Zeit
Pasajes populares
Página 183 - In primis hoc volunt persuadere, non interire animas, sed ab aliis post mortem transire ad alios, atque hoc maxime ad virtutem excitari putant metu mortis neglecto. Multa praeterea de sideribus atque eorum motu, de mundi ac terrarum magnitudine, de rerum natura, de deorum immortalium vi ac potestate disputant et iuventuti tradunt.
Página 189 - Ac fuit antea tempus, cum Germanos Galli virtute superarent, ultro bella inferrent, propter hominum multitudinem agrique inopiam trans Rhenum colonias mitterent. Itaque ea quae fertilissima Germaniae sunt loca circum Hercyniam silvam, quam Eratostheni...
Página 182 - Disciplina in Britannia reperta atque inde in Galliam translata esse existimatur, et nunc, qui diligentius eam rem cognoscere volunt, plerumque illo discendi causa proficiscuntur.
Página 187 - Neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri, attribuunt atque anno post alio transire cogunt.