Geschichte des Untergangs der antiken Welt: Bd. I. Die Anfänge Constantins des Grossen. II. Verfall der antiken Welt. AnhangSiemenroth & Worms, 1895 |
Otras ediciones - Ver todas
Geschichte Des Untergangs Der Antiken Welt: Bd. I. Die Anfänge Constantins ... Otto Seeck Sin vista previa disponible - 2018 |
Geschichte Des Untergangs Der Antiken Welt: Bd. I. Die Anfänge Constantins ... Otto Seeck Sin vista previa disponible - 2018 |
Términos y frases comunes
alten Anon antiken Welt Augusti Augustus Barbaren beiden besass blieb Blut Caes Caesar Cherusker Christen Constantin Consulat daher damals Dessau Deutschen Diocletian eccl endlich epit ersten Eumen Eumenius Euseb Eutrop fand fast Feinde freilich Galerius Gallien ganzen Gebiete Germ Germanen Gesetz gleich grosse Grund Heer Herrscher Hist höchsten Italien Jahre Jahrhundert jetzt Kaiser Kampf kleinen konnte Kriege Lact Lactanz Land lange lassen Legionen lich Licinius liess Macht Mann Marbod Mark Aurel Maxentius Maximian Maximinus meist Mitregenten Mommsen muss musste natürlich Nazar neue Nicomedia paneg Pannonien Person Plin Prätorianer Provinzen Recht Reich Reichsteil römischen römischen Reiches Schlacht Seeck Sesterzen Severus Sieg Sklaven Sohn Soldaten sollte später Staat Stadt stand Sueben Teil Theod Trajan Truppen unsere Untergang der antiken Unterthanen Vales Vater Vict viel VIII vita Const Volk wahrscheinlich wenig wieder wilden wohl Zahl Zeitschr δὲ καὶ τε τὸ τῶν
Pasajes populares
Página 488 - Haec dignitas, hae vires, magno semper electorum juvenum globo circumdari, in pace decus, in bello praesidium. Nec solum in sua gente cuique, sed apud finitimas quoque civitates id nomen, ea gloria est, si numero ac virtute comitatus emineat: expetuntur enim legationibus et muneribus ornantur et ipsa plerumque fama bella profligant.
Página 488 - De minoribus rebus principes consultant, de maioribus omnes, ita tamen ut ea quoque, quorum penes plebem arbitrium est, apud principes pertractentur.
Página 475 - Neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum, qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.
Página 535 - Gallico, qui quina et vicena stipendia aut plura meruerant, quorum nomina subscripta sunt, ipsis liberis posterisque eorum civitatem dedit et conubium cum uxoribus, quas tunc habuissent, cum est civitas iis data aut, si qui caelibes essent, cum iis, quas postea duxissent, dumtaxat singuli singulas.
Página 469 - XXXV. 133 E lacte fit et butyrum, barbararum gentium lautissimus cibus et qui divites a plebe discernat.
Página 503 - Ex Asia rediens cum ab Aegina Megaram versus navigarem, coepi regiones circumcirca prospicere. Post me erat Aegina, ante me Megara, dextra Piraeus, sinistra Corinthus, quae oppida quodam tempore florentissima fuerunt, nunc prostrata et diruta ante oculos iacent. Coepi egomet mecum sic cogitare : ' Hem ! nos homunculi indignamur, si quis nostrum interiit aut occisus est, quorum vita brevior esse debet, cum uno loco tot oppidum cadavera proiecta iacent? Visne tu te, Servi, cohibere et meminisse hominem...
Página 476 - Quotiens bella non ineunt, non multum venatibus, plus ' per otium transigunt, dediti somno ciboque, fortissimus quisque ac bellicosissimus nihil agens, delegata domus et penatium et agrorum cura feminis senibusque et infirmissimo cuique ex 5 familia; ipsi hebent, mira diversitate naturae, cum iidem homines sic ament inertiam et oderint quietem.
Página 475 - Sed privati ac separati agri apud eos nihil est, neque longius anno remanere uno in loco incolendi causa licet.
Página 494 - Marobodnus, genere nobilis, corpore praevalens, animo ferox, natione magis quam ratione barbarus, non tumultuarium neque fortuitum neque mobilem et ex voluntate parentium constantem inter suos occupavit principatum, sed certum imperium vimque regiam complexus animo statuit avocata procul a Romanis gente sua eo progredi, ubi cum propter potentiora arma refugisset, sua faceret potentissima. Occupatis igitur, quos praediximus, locis finitimos omnis aut bello domuit aut condicionibus iuris sui fecit.
Página 124 - Versuches, ob sie auch so gegen einen Christen etwas vermöchten oder ob der Gott des neuen Glaubens ihnen überlegen sei. Solche Gedanken mochten Constantin damals beschäftigen; was aber den wachenden Geist erfüllt, das geht auch in die Träume über, und in der körperlichen Erscheinung, mit welcher sie das Gedachte umkleiden, gewinnt es den Charakter göttlicher Offenbarung.