Deutsche Verfassungsgeschichte: vd. Die Verfassung des deutschen Volkes in Ältester Zeit. 3. AuflWeidmann, 1880 |
Otras ediciones - Ver todas
Deutsche Verfassungsgeschichte: Die Verfassung des deutschen Volkes in ... Sin vista previa disponible - 1880 |
Términos y frases comunes
Abtheilungen Adel Adliche ähnlich Alamannen allgemeinen alte Recht Ammian angeführten Angelsachsen Ansicht Ariovist Auffassung Ausdruck Bastarnen Baumstark Bedeutung Beovulf besonders bestanden bestimmt Bethmann-Hollweg Beziehung blos Caesar Caesar IV Cassiodor Cheruskern Contubernium Dahn denken Deutschen Dörfer Eichhorn Eideshelfer Eigenthum einzelnen Erklärung erst Familie finden Franken freilich früher Fürsten Gefolge Gemeinde Gericht Germ Germanen Germania Gesammtbürgschaft Geschichte Geschlecht Gesetz giebt Gierke Gothen Grimm RA grösseren Grund halten Heer heisst Herminonen Herrschaft Hist Hunderte Ingaevonen Kemble König Königthum konnte Köpke Krieg Land Langobarden Leben Lex Salica lich Markgenossenschaft Maurer Müllenhoff Nachrichten Namen nobilitate oben principes quod Rede Sachsen sagt Salischem Recht schaft scheint Schmid Sickel Sohm später Staat staatlichen Staatsalt Stämmen stand Stelle Sueben Sybel Tacitus Theil Thudichum Ueber Ueberschau Ulfila ursprünglich Verbindung Verhältnisse Versammlung verschiedenen viel vielleicht Völkerschaften Volks Vorsteher ward Weise wenig wenigstens Wergeld Wilda wohl Worte Zehntschaften zwölf
Pasajes populares
Página 153 - Liberti non multum supra servos sunt, raro aliquod momentum in domo, nunquam in civitate, exceptis dumtaxat iis gentibus quae regnantur. Ibi enim et super ingenuos et super nobiles ascendunt ; apud ceteros impares libertini libertatis argumentum sunt.
Página 237 - De minoribus rebus principes consultant ; de majoribus omnes : ita tamen, ut ea quoque, quorum penes plebem arbitrium est, apud principes pertractentur.
Página 257 - Cum bellum civitas aut illatum defendit aut infert, magistratus qui ei bello praesint, ut vitae necisque habeant potestatem deliguntur. In pace nullus est communis magistratus, sed principes regionum atque pagorum inter suos jus dicunt, controversiasque minuunt.
Página 38 - Germaniam peteret informem terris asperam caelo tristem cultu aspectuque, nisi si patria sit. celebrant carminibus antiquis, quod unum apud illos memoriae et annalium genus est, Tuistonem deum terra editum et filium Mannum originem gentis conditoremque.
Página 377 - Haec dignitas, hae vires, magno semper electorum juvenum globo circumdari, in pace decus, in bello praesidium. Nec solum in sua gente cuique, sed apud finitimas quoque civitates id nomen, ea gloria est, si numero ac virtute comitatus emineat: expetuntur enim legationibus et muneribus ornantur et ipsa plerumque fama bella profligant.
Página 109 - Agri pro numero cultorum ab universis in vices occupantur, quos mox inter se secundum dignationem partiuntur : facilitatem partiendi camporum spatia praestant. Arva per annos mutant : et superest ager...
Página 171 - ... si civitas, in qua orti sunt, longa pace et otio torpeat, plerique nobilium adulescentium petunt ultro eas nationes, quae tum bellum aliquod gerunt, quia et ingrata genti quies et facilius inter ancipitia clarescunt...
Página 27 - Vandilios adfirmant, eaque vera et antiqua nomina. ceterum Germaniae vocabulum recens et nuper additum, quoniam qui primi Rhenum transgressi Gallos expulerint ac nunc Tungri, tunc Germani vocati sint: ita nationis nomen, non gentis evaluisse paulatim, ut omnes primum a victore ob metum, mox etiam a se ipsis invento nomine Germani vocarentur.
Página 45 - ... pigrum quin immo et iners videtur sudore adquirere quod possis sanguine parare.
Página 81 - Factumque est et ... quas optaverat Langobardorum praecipuas prosapias . . . accepit; und so sagt denn auch das Langobardische Wörterbuch, SS. IV, S. 653, im codex Vaticanus : 'fara, genealogia, generatio' ; in dem von La Cava: fara id est parentela'. Ob aber im Edict. Rotharis 177: Si quis über homo potestatem habeat intra dominium regni nostri cum fara sua megrare ubi voluerit, das Wort diesen Sinn hat, wie Bethmann-Hollweg, Germ. S. 37, und Köpke S. 32 annehmen, ist wenigstens zweifelhaft....