Cydoniusque mihi cedit venator, et ille 40 45 50 50 55 Et mihi de puero non metus ullus erat. Et modo qua nostri spatiantur in urbe Quirites, Et modo villarum proxima rura placent. Turba frequens, facieque simillima turba dearum, Splendida per medias itque reditque vias ; Auctaque luce dies gemino fulgore coruscat: Fallor? An et radios hine quoque Phœbus habet? Hæc ego non fugi spectacula grata severus, Impetus et quo me fert juvenilis, agor: Lumina luminibus male providus obvia misi, Neve oculos potui continuisse meos. Unam forte aliis supereminuisse notabam ; Principium nostri lux erat illa mali. 60 37 Cydoniusque] Ov. Met. viii. 22. Cydoneasque pharetras.' Æn. xii. 852. Warton. There is no authority for lengthening the first syllable of 'Cydonius.' Virg. Eclog. x. 39; but see Heinsius's note on Ovid. Art. Am. i. 293. Sic Venus optaret mortalibus ipsa videri, Hanc memor objecit nobis malus ille Cupido, Ast ego progredior tacite querebundus, et excors, 65 70 75 Findor, et hæc remanet: sequitur pars altera votum, Sic dolet amissum proles Junonia cœlum, 84 Amphiaraus] Ov. Ep. Pont. iii. i. 52. 'Notus humo mersis Amphiaraus equis.' Warton. 80 85 90 Crede mihi, nullus sic infeliciter arsit, Jam tuus O certe est mihi formidabilis arcus, Et tua fumabunt nostris altaria donis, Solus et in superis tu mihi summus eris. Deme meos tandem, verum nec deme, furores, Hæc ego, mente olim læva, studioque supino, 100 5 10 5 Academia] The penult short against authority. See note, p. 407. EPIGRAMMATUM LIBER. 1. IN PRODITIONEM BOMBARDICAM. CUM simul in regem nuper satrapasque Britannos Ausus es infandum, perfide Fauxe, nefas, Fallor? An et mitis voluisti ex parte videri, Et pensare mala cum pietate scelus? Scilicet hos alti missurus ad atria cœli, Sulphureo curru, flammivolisque rotis: Qualiter ille, feris caput inviolabile Parcis, Liquit lördanios turbine raptus agros. 5 II. IN EANDEM. SICCINE tentasti cœlo donasse läcobum, Ille quidem sine te consortia serus adivit Astra, nec inferni pulveris usus ope. Sic potius fœdos in cœlum pelle cucullos, Et quot habet brutos Roma profana Deos: 5 1 Iacobum] In this poem, and in the Quint. Novembr. ver. 1, and 203, the two first syllables of Iacobus are made short, and the third long. In Ep. iii. ver. 1, the second syllable is long, and the third short. Namque hac aut alia nisi quemque adjuveris arte, Crede mihi, cœli vix bene scandet iter. 10 II. IN EANDEM. PURGATOREM animæ derisit läcobus ignem, Et nec inultus, ait, temnes mea sacra, Britanne: 5 Et si stelligeras unquam penetraveris arces, 10 IV. IN EANDEM. QUEM modo Roma suis devoverat impia diris, Hunc, vice mutata, jam tollere gestit ad astra, superos Deos. V. IN INVENTOREM BOMBARDE. IAPETIONIDEM laudavit cæca vetustas, |