Commentarii de bello GallicoG. B. Paravia, 1881 - 235 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
Aeduis Aeduorum Agedincum Alesia Ambiorix Axona beiden belli bello Bellovaci bellum Bibracte Caesar Caesarem Caesaris Carnutes Cäsar Cäsar's castra castris causa celeriter circiter civitates Cohorten consilio copiis cujus Ebene Elaver eorum equitatu equites equitum erant esset exercitum facere Feind fines finibus flumen fuga Gallia Gallien gallischen Gallorum Genava Gergovia Germanen Göler Graben hatten Hauptstadt Heer Helvetier Helvetii heutigen hiberna hibernis Höhe hostes hostibus hostium iter itinere Jahr jetzt jubet konnte Labienus Lager legatos Legion legiones legionibus lich liess Linie Lutetia Melodunum milites militum millia passuum mittit munitiones musste Nähe Napoléon naves neque Nervii nostris Noviodunum obsides omnibus oppido oppidum parte Pompejus populi Romani posse possent praesidio proelio proelium rebus Reiter Reiterei Rhenum röm Römer Samarobriva schen Schlacht schon Seite Senones Sequani sese sine Soldaten später Stadt stand standen Stelle Stellung südlich suos tamen Theil Thürme Treveri Truppen Vercingetorix waren wohl wohnten wurde Zeiten Zweifel
Pasajes populares
Página 110 - Uxores habent deni duodenique inter se communes, et maxime fratres cum fratribus parentesque cum liberis ; sed, si qui sunt ex his nati, eorum habentur liberi, quo primum virgo quaeque deducta est.
Página 141 - Agriculturae non student, majorque pars eorum l victus in lacte, caseo, carne consistit; neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios, sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum, qui una coi'erunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.
Página 142 - Latrocinia nullam habent infamiam, quae extra fines cuiusque civitatis fiunt, atque ea iuventutis exercendae ac desidiae minuendae causa fieri praedicant. Atque ubi quis ex principibus in concilio dixit, se ducem fore, qui sequi velint, profiteantur...
Página 138 - Disciplina in Britannia reperta atque inde in Galliam translata esse existimatur, et nunc, qui diligentius eam rem cognoscere volunt, plerumque illo discendi causa proficiscuntur.
Página 110 - Cantium incolunt, quae regio est maritima omnis, neque multum a Gallica differunt consuetudine. Interiores plerique frumenta non serunt, sed lacte et carne vivunt pellibusque sunt vestiti. Omnes vero se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem : atque hoc horridiore sunt in pugna adspectu : capilloque sunt promisso atque omni parte corporis rasa, praeter caput et labrum superius.
Página 139 - Multa praeterea de sideribus atque eorum motu, de mundi ac terrarum magnitudine, de rerum natura, de deorum immortalium vi ac potestate, disputant et juventuti tradunt.
Página 40 - Auspicia sortesque, ut qui maxime, observant. Sortium consuetudo simplex : virgam, frugiferae arbori decisam, in surculos amputant, eosque, notis quibusdam discretos, super candidam vestem temere ac fortuito spargunt...
Página 83 - Hi centum pagos habere dicuntur, ex quibus quotannis singula milia armatorum bellandi causa ex finibus educunt. Reliqui, qui domi manserunt, se atque illos alunt. Hi rursus in vicem anno post in armis sunt, illi domi remanent. Sic neque agricultura nee ratio atque usus belli intermittitur.
Página 138 - Druides a bello abesse consuerunt neque tributa una cum reliquis pendunt, militiae vacationem omniumque rerum 35 habent immunitatem. Tantis excitati praemiis et sua sponte multi in disciplinam conveniunt et a parentibus propinquisque mittuntur. Magnum ibi numerum versuum ediscere dicuntur. Itaque annos nonnulli vicenos in disciplina permanent. Neque fas esse existimant ea litteris mandare, cum in reliquis fere rebus, publicis privatisque rationibus, Graecis litteris utantur.